_ Τα μάτια του κλείνουν.
Δεν μπορεί να το ελέγξει.
Νιώθει αδύναμος.
Μόνος.
Νιώθει παγωνιά.
Άξιζε;
Τον σκέφτεται άραγε κανένας;
Σκέφτεται ποιός άλλος του εαυτός θα μπορούσε να είχε γίνει,
τη ζωή που θα μπορούσε να είχε ζήσει...
Νιώθει αδύναμος.
Μόνος.
Νιώθει παγωνιά.
Προσπαθεί να θυμηθεί.
Όχι ποιοί ήταν εκεί όταν ανέβηκε.
[τότε ήταν όλοι εκεί]
Αλλά ποιός ήταν εκεί όταν έπεσε.
Δεν θυμάται.
[ισως δεν θέλει να θυμηθεί]
Αμυδρά επιστρέφει στο νου του η εικόνα ενός προσώπου.
Αλλά δεν το αναγνωρίζει πια.
[Έλεγε δεν θα το ξεχάσει ποτέ. Το ξέχασε.]
Κλείνει τα μάτια -δεν αντέχει άλλο.
Νιώθει αδύναμος.
Μόνος.
Νιώθει παγωνιά...
"Λυπάμαι." _
